Στο τελευταίο Δημοτικό συμβούλιο της Τρίτης 5ης Νοεμβρίου, με αφορμή το θέμα της έγκρισης των εγγραφών στο ΚΔΑΠμεΑ του Δήμου Καλαμάτας, καθώς και απόρριψης ορισμένων αιτήσεων, αναδείχθηκε για άλλη μια φορά το πρόβλημα της έλλειψης δομών ενηλίκων με αναπηρία.
Τα παιδιά με αναπηρία, ειδικά στο Δήμο μας, έχουν την τύχη να έχουν πρόσβαση από τη στιγμή της διάγνωσης, σε πολυάριθμες υπηρεσίες εκπαίδευσης και θεραπειών, που παρέχονται πέραν των σχολικών πλαισίων, τόσο σε δημόσιες δομές όσο και σε ιδιωτικά κέντρα με αποζημίωση των θεραπευτικών προγραμμάτων από το ασφαλιστικό τους ταμείο. Όταν περάσουν όμως τα χρόνια και τα παιδιά γίνουν ενήλικες αυτά σταματούν, σαν να εξαφανίζονται ξαφνικά και οι ανάγκες τους.
Η δημοτική αρχή έχει ευθύνη που από το 2020, ενώ έχει καθυστερήσει τραγικά την δημιουργία του πολλές φορές αναγγελθέντος Κέντρου Διημέρευσης- Ημερήσιας Φροντίδας ΑμεΑ,αφήνει παιδιά και ενήλικες του δήμου μας εκτός προγράμματος ΚΔΑΠμεΑ, ενώ σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας θα μπορούσε να τα δέχεται με τον θεσμό του επισκέπτη και να τα εξυπηρετεί έστω για λίγες ώρες την εβδομάδα. Στην επιλογή των ωφελουμένων σε μία δημόσια δομή, εφόσον δεν είναι δυνατό να υποστηριχτούν όλα τα άτομα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κοινωνικά κριτήρια και ανάγκες, καθώς υπάρχουν ωφελούμενοι που παρακολουθούν προγράμματα σε 3 ή 4 δομές και κάποιοι που δεν παρακολουθούν σε καμία.
Οταν τα παιδιά αυτά, για τα οποία πασχίζουμε γονείς, εκπαιδευτικοί και θεραπευτές να τα εντάξουμε στο βαθμό που μπορούν στην κοινωνία (ή καλύτερα στο βαθμό που η κοινωνία μας μπορεί να τα αποδεχτεί), έχουν βγάλει από τη ρουτίνα τους την τακτική συμμετοχή σε κάποιο πρόγραμμα δομής και πολλές φορές αναγκάζονται να παραμένουν κλεισμένα στο σπίτι, 24 ώρες το 24ωρο με τους γονείς (για όσα υπάρχουν ακόμα λόγω ηλικίας) και τα αδέρφια να επωμίζονται τα πάντα, αποφέροντας τραγικές ψυχοκοινωνικές συνέπειες για τα ίδια και για όλη την οικογένεια. Γονείς απογοητευμένοι δεν μπαίνουν στον κόπο να κάνουν αίτηση, διότι βλέπουν ότι δεν υπάρχει δομή που να δέχεται ή να μπορεί να υποστηρίξει το παιδί τους.
Οι λύσεις είναι απλές για τη δημοτική αρχή αρκεί να υπάρχει θέληση. Επειδή το Κέντρο Διημέρευσης (τουλάχιστον από τον Δήμο) δεν αχνοφαίνεται ούτε στον ορίζοντα, σε πρώτη φάση να γίνει κάλεσμα ώστε να εξυπηρετηθούν όλα τα ΑμεΑ που επιθυμούν με σταδιακή επανένταξη, στον βαθμό που είναι δυνατό και ωφέλιμο για αυτά και σε δεύτερη φάση να γίνει αίτηση για δημιουργία δεύτερης δομής ΚΔΑΠμεΑ για άτομα υψηλών αναγκών, με την κατάλληλη στελέχωση, στον ήδη εξοπλισμένο χώρο του ΕΕΕΕΚ ή σε κάποια άλλη δομή που εξυπηρετεί τις ανάγκες. Επιπλέον αναμένουμε στο ανακαινισμένο κολυμβητήριο μέριμνα για λειτουργία προγραμμάτων θεραπευτικής κολύμβησης ΑμεΑ όπως λειτουργούν σε πολλούς άλλους Δήμους καθώς και προγράμματα άθλησης στο δημοτικό στάδιο ή στο πάρκο, τα οποία μπορούν να υλοποιηθούν με τους γυμναστές από το πρόγραμμα «Άθληση για όλους».
Η αλήθεια είναι πάντως πως στον σημαντικό (για κάποιους) τομέα της πρόνοιας τα τελευταία χρόνια είχαμε αρκετές εναλλαγές αντιδημάρχων, περισσότερο με διεκπεραιωτική διάθεση και λιγότερο με διάθεση για αλλαγές και προτάσεις, πόσο μάλλον για την υλοποίησή τους.
Γιατί στα λόγια όλοι καλοί είμαστε…
Τσιγαρίδης Θανάσης,
Δημοτικός Σύμβουλος με την παράταξη “Καλαμάτα Μετά”
Δάσκαλος, MEd Ειδική Αγωγή, ΜΑ Δημόσια Διοίκηση
