Η 8η Μάρτη έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μέρα- σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» χαιρετίζει και τιμά όλες τις γυναίκες της Πελοποννήσου και όλες τις γυναίκες όπου γης. Τιμάμε το «άλλο μισό του ουρανού»
Είμαστε δίπλα σε όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους.
Στις, φοιτήτριες, και σε όλες τις γυναίκες της εκπαίδευσης, που αγωνίζονται μαζί με τους συναδέλφους τους, ενάντια στο έκτρωμα, των ιδιωτικών Πανεπιστήμιων, που αγωνίζονται για, την υπεράσπιση του Συντάγματος ενάντια στο κουρέλιασμα του από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Στις Παλαιστίνιος μανάδες, που αγωνίζονται να, σώσουν τα παιδιά τους από την Ισραηλινή γενοκτονία.
Στις μάνες πρώτα απ’ όλα και σε όλες τις γυναίκες που έχασαν τα παιδιά τους και κάθε δικό τους τους άνθρωπο στη περυσινή τραγωδία- έγκλημα των Τεμπών.
Τιμάμε και ευχαριστούμε τις γυναίκες που εργάζονται στις δομές υγείας και δίνουν όλο τους τον εαυτό για να σώσουν τους ασθενείς τους.
Τιμάμε και είμαστε δίπλα σε όλες τις γυναίκες θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης.
Είμαστε δίπλα: Στην εργαζόμενη γυναίκα που απασχολείται σε επισφαλείς εργασιακές θέσεις, δουλεύει ανασφάλιστη, με μειωμένο ωράριο, και πληρώνεται κατά κανόνα λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους της και προάγεται με πολύ πιο αργό ρυθμό από ότι εκείνοι. Στην εργαζόμενη την οποία το κράτος αδυνατεί να στηρίξει ουσιαστικά ώστε να συμβιβάσει τις εργασιακές κι οικογενειακές υποχρεώσεις της. Ιδιαίτερα τη φετεινή χρονιά με την πανδημία η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, η ανεργία να πλήττει περισσότερο αυτές, ενώ η τηλεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας συνθήκες διαρκούς καταπίεσης.
Στην άνεργη γυναίκα που πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλον από την ανεργία που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές γεννούν. Στην άνεργη γυναίκα επιστήμονα που είδε ως μόνη λύση την μετανάστευση προκειμένου να δουλέψει.
Στις μητέρες που αγωνίζονται να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά τους μέσα στις πολιτικές της λιτότητας.
Στις γυναίκες-πρόσφυγες που κουβάλησαν για ατέλειωτα χιλιόμετρα τα παιδιά τους στα χέρια με το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο για να τις στοιβάξουν στους άθλιους προσφυγικούς συνοικισμούς γιατί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός φουντώνει.
Στις γυναίκες που τραμπούκισαν στον δρόμο για την εμφάνιση τους, τις πεποιθήσεις τους ή τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις γιατί ο ρατσισμός αυξάνεται σε έναν κόσμο και σε μια Ευρώπη που δεν ανέχεται την διαφορετικότητα.
Σε όλες τις γυναίκες στεκόμαστε σύμμαχοι. Στηρίζουμε τα αιτήματα τους και δεσμευόμαστε να αγωνιζόμαστε μαζί τους για να ανοίξουμε νέους εναλλακτικούς δρόμους ισότητας ελευθερίας, χειραφέτησης και δικαιοσύνης. Τους ευχόμαστε χρόνια πολλά και τις ευχαριστούμε που ομορφαίνουν τον κόσμο μας.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
