Κανείς δεν μπορεί να νοιώθει υπερήφανος ζώντας σε μια πόλη, σαν την Καλαμάτα, όσο προικισμένη και όμορφη κι αν είναι, όταν διαδραματίζονται τέτοιες καταστάσεις, όπως αυτές στο χθεσινό (27/11/18) Δημοτικό Συμβούλιο.
Η έλλειψη της δημοκρατίας από το Προεδρείο του, η περιφρόνηση πολιτών και φορέων από τον πρώτο δημότη της πόλης και εν προκειμένω από τον Παναγιώτη Νίκα και η απαξιωτική έως εχθρική αντιμετώπιση από το Συνήγορο του Δημότη των εκπροσώπων των φορέων και των πολιτών που εξέφραζαν την αντίθεσή τους στην καγγελόφραξη του Δημοτικού Πάρκου του ΟΣΕ και την παραχώρηση του ορόφου του ευρισκόμενου εκεί Σταθμού του ΟΣΕ, στο Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Μεσσηνίας για τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές φράσεις που χρησιμοποίησαν σε έγγραφο προς το Δήμο, μόνο ντροπή και θλίψη προκαλούν.
Δυο κουβέντες για το προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου: Το ότι θα πρέπει στη διαδικασία να τηρείται ως Ευαγγέλιο ο Κανονισμός του Δημοτικού Συμβουλίου, είναι “εκ των ών ούκ άνευ”. Αυτός και μόνο είναι ο ρόλος του και αυτό πρέπει να κάνει.
Ας πάμε τώρα και στον Δήμαρχο: Θα ξεπεράσουμε τις εμμονές του κ. Νίκα να υπερασπίζεται των αποφάσεων που έχουν παρθεί για το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, όσο κι αν οι μειοψηφίες -με εξαίρεση την “Ελληνική Δράση”-, οι ανεξάρτητοι σύμβουλοι, αλλά και οι εκπρόσωποι των φορέων τις αντέκρουσαν με τις τοποθετήσεις τους.
Για να στηρίξει τις ενέργειές του ο Δήμαρχος παρουσίασε το Πάρκο ως άνδρο παρανομίας 9μεταξύ των ωρών 2-5 π.μ και μίλησε για χώρο “διακίνησης ναρκωτικών”, ότι “οι μανάδες μού έχουν φέρει σύριγγες”, πως “όλες οι συνεννοήσεις όσον αφορά έκνομες ενέργειες” γίνονται εκεί και να καταλήξει πως “οι καταστροφές μιας χρονιάς είναι μεγαλύτερες από το κόστος κατασκευής των κάγκελων”.
Οι εκπρόσωποι των φορέων αλλά και πολίτες που απαντούσαν διακόπτοντας -είναι αλήθεια- τον κ. Νίκα και τον άκουσαν να τους λέει ότι “έχετε πρόβλημα αγαπητοί μου έχετε πρόβλημα…” και πως “δεν αντέχετε το διάλογο, δεν τον αντέχετε…”, όταν ολοκλήρωσε τον 15λεπτο μονόλογό του, τους άφησε στα “κρύα του λουτρού” και αποχώρησε μη θέλοντας προφανώς να τους ακούσει, να ακούσει την άλλη άποψη, τη φωνή (κάποιων) δημοτών. Η περιφρόνηση σε όλο της το… μεγαλείο και η απόδειξη του ποιος δεν αντέχει το διάλογο.
Και δεν ήταν μόνο ο απαξιωτικός τρόπος που o κ. Νίκας αντιμετώπισε τους εκπροσώπους φορέων και τους δημότες. Ήταν και ο αλαζονικός τρόπος που προκαλούσε και ο μειωτικός για άλλους δημάρχους, λέγοντας: “Με πολύ μεγάλες προσπάθειες, δικές μου, κατόρθωσα να παραχωρηθεί, γιατί το 2002 είχε λήξει η παραχώρηση της χρήσης του πάρκου, που είχε γίνει τη δεκαετία του ‘80 προς τον τότε δήμαρχο τον κ. Μπένο και από το 2002 και μετά, παρά τις προσπάθειες των τότε δημοτικών αρχών η ΓΑΙΟΣΕ και ο ΟΣΕ δεν παρέδιδε το χώρο…”.
Ο εγωιστική διάθεση του κ. Νίκα συνεχίστηκε λέγοντας ακόμη, μεταξύ διαφόρων άλλων, ότι “οι χώροι καταφυγής έχουν οριστεί από το δήμο και από μένα. Εγώ κίνησα όλη τη διαδικασία…”.
Πέραν αυτών όμως, εκείνο ακόμα που δεν καταλάβαμε, είναι η σχέση των δημοτικών εκλογών που κατ΄ επανάληψη συσχέτισε με την τύχη του Πάρκου του ΟΣΕ.
“Εν πάση περιπτώσει κοντά είναι οι εκλογές. Ο Καλαματιανός λαός αν τεθεί θέμα θα αποφασίσει επ’ αυτού εν τω συνόλω του. Και βεβαίως, είναι βέβαιο ότι στην κάλπη δεν θα αποφασίσουν αυτοί οι οποίοι φωνάζουν περισσότερο, και δεν εννοώ εσάς”, είπε ο κ. Νίκας στην τοποθέτησή του.
Και αργότερα, λίγο πριν αποχωρήσει από την αίθουσα επανήλθε λέγοντας: “Σε τελική ανάλυση θα το θέσουμε υπόψιν του καλαματιανού λαού και ας αποφασίσει ο Καλαματιανός λαός. Σε μερικούς μήνες θα έχουμε εκλογές, δημοτικές αρχές να βγάλουνε τα κάγκελα να βάλουνε αλλά, έρχεται γρήγορα ο καιρός. Επομένως, θα πάτε και εσείς με τις απόψεις σας θα πάνε και άλλοι με τις δικές τους απόψεις και εν τέλει ο λαός θα κρίνει. Δεν έχω να σας πω τίποτα άλλο”.
Τα ερωτήματα επ’ αυτού απλά: Στις εκλογές θα αποφασίσουν οι δημότες της Καλαμάτας, μεμονωμένα για το Πάρκο. Πώς άραγε θα καταγραφεί η πρόθεσή τους; Και πώς θα μπορέσουν να τον “μαυρίσουν” όσοι επιθυμούν, αφού θα έχει αποχωρήσει γι’ άλλες πολιτείες και δεν θα έχουν αυτήν τη δυνατότητα.
Υπάρχει κάτι άλλο στα λεγόμενα του δημάρχου, και το συσχετισμό πάρκου και εκλογών, που δεν κατανοούμε;
Τέλος, δεν θα ασχοληθούμε και πολύ με τον “Συνήγορο του Δημότη και της Επιχείρησης” Γιώργο Φερετζάκη, ο οποίος στη διάρκεια της διαδικασίας είπε εκνευρισμένος σε διαμαρτυρόμενη ότι λέει “μ…ς”, ενώ ανταποδίδοντας κάποια παρευρισκόμενη τον αποκάλεσε “μ…α”.
Για να συνεννοούμεθα, το 2010 με το θεσμό του “Συνηγόρου του Δημότη και της Επιχείρησης” εισάγεται στην διάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης η διαμεσολαβητική επίλυση των προβλημάτων που ανακύπτουν από την κακοδιοίκηση κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων των δημοτικών υπηρεσιών.
Προφανώς, ο δικηγόρος και “Συνήγορο του Δημότη και της Επιχείρησης”, κ. Φερετζάκης, δεν κατανοεί το ρόλο του, τον έχει μπερδέψει και προφανώς. Ξεχνά ότι εκλέχθηκε με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 του συνόλου των μελών του δημοτικού συμβουλίου και όχι μόνο με τις ψήφους της πλειοψηφίας.
Κυρίως ο κ. Φερετζάκης πρέπει να μην ξεχνά πως πρέπει να περιοριστεί στις αρμοδιότητές του και να μην παρεμβαίνει στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ως Συνήγορος του δημάρχου.
Να τιμά τους δημότες αυτής της πόλης που τον φιλοξενεί και τον τίμησε με την εκλογή του στη θέση του “Συνηγόρου του Δημότη και της Επιχείρησης”. Αυτονόητο είναι πως και αυτός πρέπει να τιμά τη θέση που του εμπιστεύτηκαν.
Γ. Ν. Ξ
