Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών ο συντοπίτης μας μαθηματικός και συνεπής αγωνιστής στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς, Δημήτρης Φωτόπουλος. Όπως γνωστοποίησε η οικογένειά του, ο Δημήτρης έφυγε από τη ζωή χθες Σάββατο 7 Ιανουαρίου και η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα 9/1/23, στις 2 μ.μ., στον Ιερό Ναό του Κοιμητηρίου της Αγίας Παρασκευής Αττικής, όπου θα ακολουθήσει η ταφή.
Ο Δημήτρης Φωτόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα, με την οποία διατηρούσε στενούς δεσμούς, παρ’ ότι διέμενε μετά τα γυμνασιακά του χρόνια, αφ’ ότου εισήχθη στο Μαθηματικό του ΕΚΠΑ, στην Αθήνα. Υπήρξε για πάνω από 40 χρόνια καθηγητής μαθηματικών στην ιδιωτική και τη δημόσια εκπαίδευση. Ο εκλιπών δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο ΚΚΕ Εσ., και υπήρξε 6 φορές υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας σε σχηματισμούς της αριστεράς. Μετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα ως πρόεδρος του Συλλόγου Μεσσηνίων Φοιτητών.
Ο Δημ. Φωτόπουλος, το 1982 παντρεύτηκε την Δήμητρα – Σίβυλλα Βασιλείου, ενδυματολόγο, κόρη του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου, με την οποία απέκτησαν δυο παιδιά. Την Αντωνία και τον Νικόλα. Μετά το γάμο του ζούσε μόνιμα στην Αγία Παρασκευή Αττικής.
Ήταν πολυγραφότατος, και εξέδωσε το 2011 το βιβλίο “Συνομιλία” (Εκδόσεις Γαβριλίδη), όπου στα 22 κεφάλαια περιγράφει τα προσωπικά του βιώματα, πολλά εκ των οποίων έχουν να κάνουν με την Καλαμάτα.
Όπως ο ίδιος αναφέρει στον πρόλογο «το βιβλίο που σας παραδίδω συγκροτείται τελικά από ένα κείμενο 22 κεφαλαίων τα οποία διατηρούν μια σχετική θεματική αυτονομία μεταξύ τους, κινούνται όμως σταθερά πέριξ της προσωπικής μνήμης και αισθητικής του γράφοντος. Σαφώς και δεν αποτελούν μια στείρα και αφηγηματικού τύπου αυτοβιογραφία, κάτι που το θεωρώ απλό αλλά και ανιαρό…».
Το βιογραφικό του Δημ. Φωτόπουλου, δια χειρός του ιδίου, όπως αυτό παρουσιάζεται στο βιβλίο του, έχει ως εξής:
«Γεννήθηκα στην Καλαμάτα στα μέσα του 20ου αιώνα, όπου και ολοκλήρωσα τις γυμνασιακές μου σπουδές. Το 1967, το καθεστώς της δικτατορίας με έκρινε μη νομιμόφρονα λόγω της κομμουνιστικής μου δράσης και με απέκλεισε από την εισαγωγή μου στο πανεπιστήμιο, στρατεύοντας με συγχρόνως με την ειδικότητα του ημιονηγού. Το 1969, μουλαράς ων, μετά από νέα συμμετοχή μου στις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις, εισάγομαι στο Μαθηματικό του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1971 απολύομαι από το στρατό με τρίμηνη καθυστέρηση και εγκαθιστάμε στα Εξάρχεια. Παράλληλα με τη φοίτησή μου στο Πανεπιστήμιο, εργάζομαι παραδίδοντας μαθήματα μαθηματικών και δραστηριοποιούμαι ενεργά στο ΚΚΕ Εσωτερικού, σε συνθήκες επισφαλούς νομιμότητας και στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα ως πρόεδρος του Συλλόγου Μεσσηνίων Φοιτητών.
Την πρώτη περίοδο της πολιτικοποιημένης Μεταπολίτευσης (1977 – 1990) υπήρξα 6 φορές μάχιμος υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας σε σχηματισμούς της ιστορικής αριστεράς (Συμμαχία, ΚΚΕ Εσωτερικού – Συνασπισμός).
Το 1982 παντρευτήκαμε με την Δήμητρα – Σίβυλλα Βασιλείου, ενδυματολόγο, κόρη του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου και έκτοτε εγκατασταθήκαμε στην Αγία Παρασκευή, όπου γεννήθηκαν και τα δυο παιδιά μας Αντωνία Και Νικόλας.
Όντας εξ επιλογής λειτουργός καθηγητής Μαθηματικών, αρχικά δίδασκα σε φροντιστήριο τα δε τελευταία 30 σχολικά έτη διδάσκω σε δημόσια γυμνάσια και λύκεια. Έχω δημοσιεύσει κείμενα στην Αυγή, στον Τύπο της Καλαμάτας και της Αγίας Παρασκευής ως εκ τούτου με την υπόθεση γραφή διατηρώ ανέκαθεν σχέσεις φιλίας».
