Έφυγε από τη ζωή, αργά χθες το βράδυ, σε ηλικία 87 ετών, ο Παναγής Κουμάντος, πρώην δήμαρχος Καλαμάτας (1991-1994 και 1999-2002), ο οποίος το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία του. Η εξόδιος ακολουθία του πρώην δημάρχου, θα τελεσθεί την Κυριακή 5 Ιουνίου 2022, στις 2 μ.μ. στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Χριστού Καλαμάτας και η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο Καλαμάτας.
Ήδη, οι σημαίες στην Καλαμάτα κυματίζουν μεσίστιες και το Δημοτικό Συμβούλιο, με έκτακτη συνεδρίασή του σήμερα Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022, στις 2μ.μ. αποφάσισε την απόδοση τιμών στον πρώην Δήμαρχο Παναγή Κουμάντο.
Επίσης, τη θλίψη τους για το θάνατο του Παναγή Κουμάντου, διατυπώνουν σε συλλυπητήριες ανακοινώσεις τους δημοτικές παρατάξεις και άλλοι φορείς της πόλης, αλλά και της Μεσσηνίας (δείτε εδώ).
Ο Παναγής Κουμάντος γεννήθηκε στη Καλαμάτα το 1935. Το μικρό του όνομα, Παναγής, το οφείλει στον ανάδοχό του Ντίνο Τσαλδάρη (1884-1970), πρ. Πρωθυπουργό της Ελλάδος, σε ανάμνηση του θείου του Παναγή Τσαλδάρη (1868 – 1936) επίσης πρ. Πρωθυπουργό, με τον οποίο ο πατέρας του, Χρήστος Κουμάντος, που υπήρξε δήμαρχος Καλαμάτας, τρεις φορές (1934 – 1937, 1957 – 1959 και 1959 – 1964) διατηρούσε στενή φιλική σχέση.
Ο Παναγής Κουμάντος αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Παραλίας Καλαμάτας και ολοκλήρωσε τον τετραετή κύκλο γερμανικών σπουδών στο “Γκαίτε” Αθηνών. Υπήρξε υπότροφος του Πανεπιστήμιο Γουίνιπεγκ του Καναδά το έτος 1960.
Παντρεύτηκε τη Γλυκερία – Δανάη Σαραφίδου, καθηγήτρια φυσικής και έκαναν δυο παιδιά. Εργάστηκε στη ΔΕΗ και εξελέγη Δήμαρχος Καλαμάτας τις περιόδους 1991-1994 και 1999-2002, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Πιπίλα και τον Χρήστο.
Αγαπούσε ιδιαίτερα, μελετούσε και ερευνούσε την ελληνική ιστορία. Η μελέτη και ενασχόλησή του αυτή απέδωσε τα δύο πρώτα ιστορικά δοκίμιά του: «Η συνδικαλιστική οργάνωση “Αλληλεγγύη”» και «Το Μακεδονικό Ζήτημα», «Βόρειος Ήπειρος, «Στον μονόδρομο της Αυτονομίας», καθώς και τα βιβλία: «Το Εργατικό – Συνδικαλιστικό Κίνημα Καλαμάτας 1900 -1960», «Η Δημοκρατία του Πόντου», «Βιογραφικές δημοτικές αναμνήσεις», «Διάλογοι με τον Αχμέτ», «Στα βήματα του Ιωσήφ Βαλέστ», «Σπουδή του βίου και της πολιτείας του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου», «Οι δήμαρχοι της Καλαμάτας (1834-1978», «Χρήστος Κουμάντος Δήμαρχος Καλαμάτας».
Ήταν μέλος της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων, της Διεθνούς Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων και του Συλλόγου προς Διάδοσιν των Γραμμάτων.
Έχει βραβευθεί για τη συνολική του κοινωνική και πολιτισμική του προσφορά:
- Από το Υπουργείο Υγείας – Πρόνοιας, ως εθελοντής αιμοδότης και δωρητής ιστών και οργάνων σώματος (ήδη από τη δεκαετία του 50).
- Από την Εταιρία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας, για τη συντήρηση της Ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
- Από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Όμιλο Ενίσχυσης Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων, για τις προσπάθειες του με σκοπό τη διάδοση της Ελληνικής γλώσσας.
- Από τη Διεθνή Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών με τα βραβεία: “Πολυδούρη 2002” και “Παναθήναια 2004”.Από το Βασιλικό Κολέγιο Κόλτσεστερ Λονδίνου, για τις προσπάθειές του στον τομέα ενίσχυσης της Ελληνικής γλώσσας.
- Από τον Δήμο Γρανάδας, για την προσπάθεια του να αναγνωριστεί η Ελληνική γλώσσα ως κύρια γλώσσα των Μεσογειακών λαών.
- Από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με τον Έπαινο “δια την φιλόπονον και φιλόμουσον διατριβήν αυτού περί των Μεσσηνίων Ιστορίαν”.
Ο εκλιπών, με την αρωγή του καλού του φίλου, αείμνηστου Καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου, ταξίδεψε για μήνες με πλοίο για να γευτεί τη ζωή στη θάλασσα, στην αλμύρα, στο πολυήμερο ταξίδι και την αγωνία του ναυτικού!
